Gazapizm - Bir Anne Sohbeti

Anne aç kapıyı, geldim
Bakma öyle gözlerime, ben her şeyi yendim
Silahlanıp gezdim
Sense her gün balkonunda, menekşeler ektin
Bir gün kollarıma kelepçeler geçti
Onlara anlattım anladılar, gerekçeler verdim
Dedim ki bu dünya yaşanmışlıktan kirli
Neler başımızdan geçti
Ne kapısı var ne gülümseten sihri
Ben bir gördüm inanmadım anne, gözlerimi sildim
Bir gün terk etmedi şu yalnızlık hissi!
Sonra İzmir beni çok sevdi, bak koca şehir evim!
Her gün kapımdaydı o çok korktuğum ölüm
Bir kaldırım kenarında donup buz tutan gördüm
Bir kabustu her şey, kaçıp kurtulan döndü
Anne o arkadaşım uyuşturucudan öldü!